ਹਾਇਕੂ ਰੂਪ – ਤਾਂਕਾ
ਸੰਸਾਰ ਦੀ ਹਰ ਵਿਧਾ ਅਨੋਖੀ ਵਿਧਾ ਹੈ ਜਿਸ ਰਾਹੀਂ ਸਾਹਿਤ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹਰ ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਪ੍ਰਗਟਾਉ ਦਾ ਹੈ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਜਾਪਾਨ ਵਿਚੋ ਵਿਸ਼ਵ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਕਾਵਿ ਵਿਧਾਵਾਂ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਕੋਨੇ ਕੋਨੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪੈਰ ਫੈਲਾ ਚੁੱਕੀਆਂ ਹਨ।ਜਿਵੇ ਹਾਇਕੂ, ਤਾਂਕਾ ਅਤੇ ਜੇਨ ਪੋਇਟਰੀ। ਹਾਇਕੂ ਲਘੂ ਕਵਿਤਾ ਹੈ ਤੇ ਤਾਂਕਾ ਲਘੂ ਗੀਤ ਹੈ। ਹਾਇਕੂ ਇੱਕ 17 ਅੱਖਰੀ ਕ੍ਰਮ ਹੈ।ਜਦ ਕਿ ਤਾਂਕਾ ਵਿਚ ਪੰਜ ਲਾਈਨਾਂ ਦੀ ਬਣਤਰ ਜਿਵੇ 5+7+5+7+7=31 ਅੱਖਰ ਦਾ ਕ੍ਰਮ ਹੈ। ਦੂਸਰੇ ਪਾਸੇ ਜੇਨ ਪੋਇਟਰੀ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਲਾਈਨਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਪਰ ਅੱਖਰਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਸੀਮਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਜੇਨ ਪੋਇਟਰੀ ਦਾ ਚਲਣ ਬੰਗਲੋਰ ਤੋਂ ਛਪਦੇ ਅੰਗਰੇਜੀ਼ ਮਾਹਵਾਰੀ ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਪੋਇਟਸ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਵਿੱਚ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਪੰਨੇ ਤੇ ਤਾਂਕਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਲੈ ਰਹੇ ਹਾਂ।
- ਸੰਪਾਦਕ
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ਤਾਂਕਾ
-----------
-----------
ਮੂਲ ਲੇਖਕ - ਮਿਥਿਲੇਸ਼ ਕੁਮਾਰੀ ਮਿਸਰ (ਪਟਨਾ) ਅਨੁਵਾਦ - ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਲਾਲ ਚਾਵਲਾ ਮੁਕਤਸਰ
* ਅਸੀਂ ਹਵਾ ਹਾਂ * ਯੰਤਰੀ ਯੁਗ
ਸਾਡਾ ਸਪਰਸ਼ ਪਾ ਫਿਰ ਭੀ ਆਪਣੇ ਨੂੰ
ਬਾਗ ਦੇ ਫੁੱਲ ਮਤ ਬਣਾਓ
ਮੁਸਕਰਾਂਦੇ ਹੋਏ ਮਸ਼ੀਨ ਦੀ ਵਾਂਗਰ
ਝਟ ਖਿਲ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ। ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਦੇਖ।
* ਨਹੀਂ ਟਿਕੇਗਾ * ਛੋਟਾ ਹੀ ਸਹੀ
ਝੂਠ ਖੋਖਲਾ ਹੁੰਦਾ ਸੱਚ ਹਲਕਾ ਹੁੰਦਾ
ਸ਼ੋਰ ਕਰਦਾ ਝੂਠ ਵੱਡਾ ਹੋ
ਸੱਚ ਜੋ ਭੀ ਕਰਦਾ ਸੱਚ ਦੇ ਬਰਾਬਰ
ਸਦੈਵ ਠੋਸ ਹੁੰਦਾ। ਕਦੇ ਹੋ ਨਾ ਸਕਦਾ।
* ਇਰਾਦਾ ਪੱਕਾ * ਹਿੰਸਾ ਦੀ ਰਾਹ
ਅਸੀਂ ਜਿੱਤ ਲਵਾਂਗੇ ਪਹੁੰਚਦੀ ਨਹੀਂ ਹੈ
ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਮੰਜ਼ਿਲ ਤੱਕ
ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਹਿਤ ਵਿੱਚ ਕਿਤਨੀ ਲੰਬੀ ਹੋਵੇ
ਕਰਕੇ ਕੁਝ ਕੰਮ। ਕਿਤਨੀ ਤੇਜ਼ ਹੋਵੇ।
* ਸੱਚ ਦੇ ਲਈ * ਸ਼ੋਰ ਕਿਉਂ ਹੈ
ਚੱਲ ਸਕਦੇ ਅਸੀ ਥਮਾ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਨੇ
ਅੱਗ ਉੱਤੇ ਵੀ ਬਸਤੀ ਹੱਥ
ਅਸੀਂ ਅੱਗ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਰੰਗੀਨ ਝੁਣਝੁਣੇ
ਝੂਠ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਹਾਂ। ਜਿਵੇਂ ਦੀਪ ਸੁਪਨੇ।
* ਪ੍ਰੇਮ ਦੇ ਕੇ ਤਾਂ * ਖਾਲੀ ਜੋ ਬੈਠੇ
ਅਸੀ ਪ੍ਰੇਮ ਲਭਦੇ ਉਹ ਬੁਰਾ ਸੋਚਦੇ
ਇਹੋ ਸੱਚ ਹੈ ਵਿਅਸਤ ਹੋ
ਜਿਸਨੂੰ ਪਾ ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਮਾਂ ਕਿੱਥੇ
ਖੁਸ਼ ਹੋ ਹੀ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ। ਜੋ ਬੈਠ ਬੁਰਾ ਸੋਚੇ।
* ਨਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ * ਗਰਵ ਨਹੀਂ
ਕੋਈ ਖੇਲ ਖਿਲੌਣਾ ਜਿਵੇਂ ਕੱਟੇਗਾ ਸਮਾਂ
ਉਹ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਕੱਟ ਲਵਾਂਗੇ
ਘਰ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਗਮ ਹੋ ਜਾਂ ਕਿ ਖੁਸ਼ੀ
ਸਾਰੇ ਸਮਾਜ ਦੀ ਭੀ। ਕੱਟ ਲਵਾਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ।
* ਛਲੀ ਜਾ ਰਹੀ * ਝੂਠੀ ਦੁਨੀਆ
ਹਰ ਮੋੜ ਤੇ ਸੀਤਾ ਝੂਠੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨਾਤੇ
ਆ ਜਾਓ ਰਾਮ ਨਹੀਂ ਯਕੀਨ
ਹੁਣ ਇਕ ਨਹੀਂ ਹੈ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਜਗਾ ਤੋਂ
ਬਹੁਤ ਨੇ ਰਾਵਣ। ਸੱਚੀ ਕੇਵਲ ਮਾਤਾ।
* ਮੇਮਣਿਆਂ ਨੂੰ * ਚੰਗੀ ਲਗਦੀ
ਭੇੜੀਏ ਤੋਂ ਬਚਾਓ ਧੂੜ ਪੈਰਾਂ ਚ ਪਈ
ਮਿੱਠੀ ਬੋਲੀ 'ਚ ਅੱਖਾਂ ਚ ਪਈ
ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਇਸੇ ਸਿਰ ਨਾ ਚੜ੍ਹਾ
ਕਦੇ ਫਸ ਨਾ ਜਾਣਾ। ਅੰਨਾ ਕਰ ਦੇਵੇਗੀ।
* ਦਿੱਤਾ ਜਿਸ ਨੇ * ਗੋਲੀ ਤੋਂ ਬਚਾਂ
ਜੀਵਨ ਮੈਨੂੰ ਉਹ ਸੱਚ ਮੰਨਿਆ ਬੇਲੀ
ਦੂਰ ਖੜ੍ਹਾ ਹੈ ਤੇਰੀ ਬੋਲੀ ਤੋਂ
ਉਹ ਦੱਸੇ ਤਾਂ ਸਹੀ ਬਚ ਹੁਣ ਜਾਣਾ ਤਾਂ
ਕੀ ਹੋਈ ਖਤਾ ਹੈ। ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਲਗਦਾ।
* ਇੱਛਾ ਇਹੋ ਹੈ * ਭਾਫ ਜੋ ਉੱਡੀ
ਪਿਆਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਕੇ ਵਰਖਾ ਬਣ ਵਰ੍ਹੀ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬੀਤੇ ਜਾ ਕੇ ਸਮਾਈ
ਪ੍ਰੇਮ ਦੇ ਪੜਾਵਾਂ ਨੂੰ ਫਿਰ ਸਮੁੰਦਰ 'ਚ
ਅੰਤ ਹੁੰਦਾ ਪਿਆਰ। ਪ੍ਰਾਣੀ ਜੀਵਨ ਵਾਂਗ।
* ਜ਼ਿੰਦਾ ਨੇ ਸਦਾ
ਰੁੱਖ ਦੂਜਿਆਂ ਲਈ * ਸਾਡੀ ਹੋਦਂ ਹੈ
ਜੀਵਤ ਰਹੇ ਪਤਝੜ ਗਈ ਹੈ
ਜੱਗ ਹੱਸੇ ਖੁਸ਼ੀ ਤੋਂ ਆਈ ਬਹਾਰ
ਪਲਦਾ ਰਹੇ ਸਦਾ। ਫੁੱਲ ਜੋ ਖਿਲ ਗਏ
ਤਿਤਲੀ ਭੌਰੇ ਨੱਚੇ।
* ਕੀ ਹੈ ਮੌਲਿਕ * ਦੀਵਾ ਨਾ ਜਗਾ
ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਤਾਂ ਕਾਲੀਆਂ ਰਾਤਾਂ ਵਿੱਚ
ਮੌਜੂਦ ਇੱਥੇ ਜਲੇਗੀ ਆਸ਼ਾ
ਨਵੀਂ ਸ਼ੀਸ਼ੀ ਵਿੱਚ ਤੂੰ ਜੁਗਨੂੰਆਂ ਦੇ ਨਾਲ
ਪੁਰਾਣਾ ਨਸ਼ਾ ਦਿੱਤਾ। ਰੌਸ਼ਨੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ।
* ਰੱਬ ਇੱਕ ਹੈ * ਦੇਖੋ ਚਿਹਰਾ
ਫਿਰ ਵਿਵਾਦ ਕਿਉਂ ਦਾਗਾਂ ਨਾਲ ਭਰਿਆ
ਬੰਦੇ ਬੰਦੇ 'ਚ ਚਾਹੀਦਾ ਤੈਨੂੰ
ਕੀ ਫਰਕ ਪੈਂਦਾ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆ ਹੱਸੀ
ਜੇ ਰਸਤੇ ਅੱਲਗ। ਦਾਗ ਜੋ ਮਿਟਾ ਦੇਵੇ।
* ਹਰ ਥਾਂ ਉੱਤੇ * ਚਾਨਣ ਤਾਂ ਕੀ
ਸਾਜਿਸ਼ ਪਸਰੀ ਹੈ ਨੇਤਾ ਗੁੰਡਿਆਂ ਵਿੱਚ
ਘਰ ਬਾਰ ਹੋ ਹੋ ਗਿਆ ਏਕਾ
ਜਾਂ ਕਿ ਹੋਰ ਖੇਤਰ ਅਜਿਹਾ ਸਮਝੌਤਾ
ਇਸ ਦਾ ਬੋਲਬਾਲਾ। ਜੋ ਕਸ਼ਟ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
* ਬਾਤ ਅਸਾਡੀ * ਸੁੱਖ ਜਾਂ ਦੁੱਖ
ਉਥੋਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚੇ ਹਰ ਹਾਲਤ ਵਿਚ
ਸ਼ਾਇਦ ਸਾਨੂੰ ਰਹੇਗਾ ਸਦਾ
ਕਹਿਣ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਨਾ ਹੀ ਮਿਟ ਸਕੇਗਾ
ਅਜੇ ਮਾਲੂਮ ਨਹੀਂ । ਦੋਸਤੀ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ।
* ਆਸਾ ਲੈ ਆਉਂਦੀ * ਕੌਣ ਫੜੇਗਾ
ਸਦਾ ਹੀ ਨਵਾਂ ਸਾਲ ਮਨ ਵਿਚਲਾ ਚੋਰ
ਧੋਖਾ ਦੇ ਜਾਂਦਾ ਕਾਲਾ ਜੋ ਚੋਰ
ਜਾਂਦੇ ਸਮੇ ਪੁਰਾਣਾ ਭੇਸ ਵਟਾ ਮੁੜਦਾ
ਸਾਲ ਜੋ ਹਰ ਵਾਰੀ। ਚਿਹਰਾ ਬਦਲਦਾ।
--------------------------------------------------------------------------------------------------
ਤਾਂਕਾ - ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਲਾਲ ਚਾਵਲਾ
------------------
------------------
* ਦੀਵਾ ਨਾ ਜਗਾ * ਨਹੀਂ ਰਹੇਗੀ
ਕਾਲੀਆਂ ਰਾਤਾਂ ਵਿੱਚ ਸਦਾ ਕਾਲੀ ਰਾਤ ਹੀ
ਜਲੇਗੀ ਆਸ਼ਾ ਹੋਵੇ ਸਵੇਰ
ਜੁਗਨੂੰਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸੂਰਜ ਚਮਕੇਗਾ
ਰੌਸ਼ਨੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ। ਸਭਨਾਂ ਦੇ ਵਿਹੜੇ।
* ਨਹੀਂ ਚਲਦਾ * ਔਰਤ ਲਈ
ਝੂਠ ਅਪੰਗ ਹੁੰਦਾ ਸਭ ਕੁਝ ਇਥੇ ਤਾਂ
ਰੌਲਾ ਪਾਉਂਦਾ ਬਣੀ ਦੀਵਾਰ
ਡਟ ਕੇ ਹੀ ਚਲਦਾ ਉਹਦੇ ਖੁ਼ਦ ਲਈ
ਜੋ ਅੱਗ ਦਾ ਪੁਲੰਦਾ। ਹਰ ਰਿਸ਼ਤੇ ਵਿਚ।
* ਯੁੱਗ ਮਸ਼ੀਨੀ * ਦੱਸ ਕੀ ਕਰਾਂ
ਮਸ਼ੀਨ ਦਾ ਪੁਰਜਾ ਭੈੜਾ ਦਿਮਾਗ ਮੇਰਾ
ਖੁਦ ਨਾ ਬਣ ਸ਼ੈਤਾਨੀ ਕਰੇ
ਬਣ ਮਾਨਵ ਰਹਿ ਕਦੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹੀ
ਮਾਨਵ ਪਹਿਚਾਣ। ਕਦੇ ਮਾਨਵ ਨਾਲ।
* ਅੋਰਤ ਨਹੀਂ * ਚੁੱਪ ਨਾ ਕਰੇ
ਕੋਈ ਕਠ ਪੁਤਲੀ ਮੇਰਾ ਤਾਂਕਾ ਹਾਇਕੂ
ਸਬਲਾ ਹੀ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਰੋਂਦਾ
ਪੂਰੀ ਮਾਨਵਤਾ ਦੀ ਦੇਖ ਮਾਨਵਤਾ ਨੂੰ
ਇਕ ਅੰਗ ਸ਼੍ਰਿਸ਼ਟੀ। ਜੋ ਚੁੱਪ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।
* ਕਦਮ ਵਧਾ * ਬੱਚੇ ਜੋ ਸੱਚੇ
ਰਾਹ ਮਿਲਦਾ ਜਾਵੇ ਸੂਰਜ ਚੰਦ ਤਾਰੇ
ਪਿੱਛੇ ਨਾ ਵੇਖ ਸਦਾ ਚਮਕੇ
ਸੁਪਨੇ ਦੇਖੇ ਰਾਤ ਰੌਸ਼ਨੀ ਦੀ ਮੀਨਾਰ
ਸਭ ਟੁੱਟ ਜਾਣਗੇ। ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਸਿਤਾਰੇ।
* ਮੁੱਖੜਾ ਤੇਰਾ * ਜੋ ਮੁਟਿਆਰ
ਤਾਰਿਆਂ ਦੇ ਓਹਲੇ ਧਰਤੀ ਨੂੰ ਹਿਲਾਵੇ
ਗੁੰਮ ਹੋ ਗਿਆ ਧਮਾਲਾਂ ਪਾਵੇ
ਮੈ ਬਹੁਤ ਲੱਭਿਆ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ
ਪਰ ਨਹੀਂ ਲੱਭਿਆ। ਸਮੇਂ ਸਮੇਂ ਦੀ ਹਾਣੀ।
* ਤੇਰਾ ਮੁੱਖੜਾ * ਜੋ ਮੁਟਿਆਰ
ਜਦੋ ਆਕਾਸ਼ ਚੜ੍ਹੇ ਦਰਿਆ ਦੀ ਲਹਿਰ
ਵੰਡੇ ਰੌਸ਼ਨੀ ਨੈਣਾਂ ਦਾ ਨੀਰ
ਲੱਭਾਂ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਤਕਦੀਰ
ਲੱਭਾਂ ਆਕਾਸ਼ ਵਿੱਚ । ਸਮੇਂ ਸਮੇਂ ਦੀ ਹੀਰ।
* ਖੋਲ੍ਹ ਖਿੜਕੀ * ਵਾਸਾ ਹੈ ਤੇਰਾ
ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਜਿੱਥੇ ਹੈ ਘਰ ਮੇਰਾ
ਆਜ਼ਾਦ ਕਰੋ ਸਾਧਾਂ ਦਾ ਡੇਰਾ
ਇਥੇ ਮਾਤ ਭਾਸ਼ਾ ਹੈ ਬਸ ਯਾਦਾਂ ਦੇ ਘੇਰਾ
ਇਥੇ ਆਜ਼ਾਦੀ ਮਾਣੋ । ਲੱਗੇ ਚਾਰ ਚੁਫੇਰਾ।
* ਸੂਰਜ ਚੰਦ * ਬਿਖਰੇ ਹੰਝੂ
ਚਾਨਣ ਖਿਲਾਰ ਦੇ ਫਿਰ ਕੱਠੇ ਨਾ ਹੋਏ
ਮੇਰੇ ਹਾਇਕੂ ਗੁਆ ਕੇ ਹੋਂਦ
ਰੌਸ਼ਨੀ ਦੇ ਮੀਨਾਰ ਬਣ ਗਏ ਸਾਗਰ
ਆਕਾਸ਼ ਦੇ ਸਿਤਾਰੇ। ਧੋਤੀ ਮਨਾਂ ਦੀ ਮੈਲ।
* ਹੋਈ ਸਵੇਰ * ਸੱਚ ਲਿਖਦਾ
ਪੰਛੀ ਸਾਰੇ ਚਹਿਕੇ ਕਲਮ ਤੋਂ ਸਿਪਾਹੀ
ਮਾਨਵ ਸੁੱਤਾ ਹੋ ਕੇ ਬੇਡਰ
ਸੂਰਜ ਚੜ੍ਹਿਆ ਮੌਤ ਜੋ ਬਸ ਆਣੀ
ਕਿਰਨ ਖਿਲਾਰਦਾ। ਫੇਰ ਡਰ ਕਿਸਦਾ।
* ਪੰਛੀ ਜੋ ਬੈਠੇ * ਹਸਦੇ ਬੱਚੇ
ਮਾਰ ਉਡਾਰੀ ਗਏ ਵਿਹੜੇ ਦੀ ਰੌਣਕ
ਫਿਰ ਨਾ ਮੁੜੇ ਫੁੱਲ ਕਿਆਰੀ
ਪੰਛੀ ਸਭ ਪ੍ਰਦੇਸੀ ਮਹਿਕਦੇ ਚਮਨ
ਲਭਦੇ ਨਵਾਂ ਵਾਸ। ਵੰਡਦੇ ਖੁਸ਼ਬੋਆਂ।
* ਚੱਲੋ ਬਚ ਕੇ * ਪਤਝੜ ਹੈ
ਸਭ ਥਾਈਂ ਖਤਰਾ ਭੰਵਰੇ ਗੁੰਮ ਹੋਏ
ਚੱਲੋ ਹਟ ਕੇ ਤਿਤਲੀਆਂ ਭੀ
ਇਥੇ ਬੰਦਾ ਡਾਕੂ ਹੈ ਜਦੋ ਆਈ ਬਹਾਰ
ਜੋ ਮੌਤ ਦਾ ਵਪਾਰੀ। ਸਭ ਵਾਪਿਸ ਮੁੜੇ।
* ਮਨ ਕੈਦ ਹੈ * ਮਰਿਆ ਕੁੱਤਾ
ਜ਼ੁਲਫਾਂ ਦੀ ਜੰਜ਼ੀਰ ਜਦ ਕਿਸੇ ਨੇਤਾ ਦਾ
ਜੋ ਜਕੜਦੀ। ਬਣੀ ਖਬਰ
ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਤੋਹਫ਼ਾ਼। ਮਰ ਗਿਆ ਗਰੀਬ
ਹੁਸਨ ਦਾ ਝਟਕਾ। ਕਿਸੇ ਨਾ ਪੁੱਛੀ ਬਾਤ।
* ਸਾਰਾ ਸੰਸਾਰ * ਹੱਥ ਨਾ ਰਹੇ
ਸਾਂਝਾ ਜੋ ਪਰਿਵਾਰ ਗੋਲ ਜੋ ਰੁਪਈਆ
ਇੱਕ ਹੈ ਪਿਤਾ ਜਿਵੇਂ ਪਹੀਆ
ਰੱਖੇ ਨਾ ਕੋਈ ਭੇਦ ਘੁਮਾਵੇ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ
ਸਭ ਨੂੰ ਦਾਣਾ ਦੇਵੇ। ਆਰਥਿਕ ਦਾ ਧੁਰਾ।
* ਕਰੋ ਯਕੀਨ * ਸਹੀ ਰਹੇਗੀ
ਝੂਠ ਪਰਦੇ ਵਿਚ ਸਦਾ ਕਾਲੀ ਰਾਤ ਹੀ
ਸੱਚ ਨਾ ਝੁਕੇ ਹੋਵੇ ਸਵੇਰ
ਰੌਸ਼ਨੀ ਹੀ ਕਰੇਗਾ ਸੂਰਜ ਚਮਕੇਗਾ
ਹਨੇਰਿਆਂ ਵਿਚ ਵੀ। ਸਭਨਾਂ ਦੇ ਵਿਹੜੇ।
* ਉਹ ਜੋ ਬੰਦਾ * ਮਾਂ ਦਾ ਦੁੱਧ ਜੋ
ਹਵਾਈ ਗੱਲਾਂ ਕਰੇ ਬੜਾ ਤਾਕਤਵਰ
ਹਵਾ ਵਿਚ ਖੜ੍ਹ ਪੀਵੇ ਸੋ ਜਾਣੇ
ਗੱਲ ਫੜ੍ਹੀ ਨਾ ਜਾਵੇ ਤੱਤਾਂ ਦਾ ਭਰਪੂਰ
ਹਵਾ ਹਵਾ ਹੋ ਜਾਵੇ। ਅਨਮੋਲ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ।
* ਨਕਲੀ ਫੁੱਲ * ਲਿਖੇ ਜੋ ਗ੍ਰੰਥ
ਡਰਾਇੰਗ ਰੂਮ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜੋ ਸਮਝੀ
ਲੱਗੇ ਸਜਾਣ ਹੈ ਬੁਝਾਰਤ
ਉੱਜੜ ਗਏ ਬਾਗ ਕਹੀ ਜੋ ਅਣਕਹੀ
ਰਹੇ ਬਾਗ ਨਾ ਮਾਲੀ । ਸਮਝੀ ਨਾ ਸਮਝੀ।
No comments:
Post a Comment